‘Gasten zien de boerderij als stukje van zichzelf’
Ton en Annemieke de Kock wonen sinds 1996 op Hoog-Broek. Ze hebben drie jongens: Bertran, David en Alex. Allebei vertellen ze over hun drijfveren van de in 2006 gestarte zorgboerderij. ‘De fascinatie voor de groei, de kleurenrijkdom en het wortelen in de aarde zit diep.’
Annemieke:
“Wat mij drijft om op de zorgboerderij te werken, is dat gasten de boerderij zien als een stukje van zichzelf. Op de boerderij wil ik laten blijken dat iedereen van waarde is en dat elke deelnemer zijn eigen mogelijkheden kan gebruiken of ontwikkelen. Hierbij vind ik het erg belangrijk dat de lokale gemeenschap betrokken is bij de boerderij en haar gasten.”
“Enkele jaren heb ik werkvakanties in Roemenië gedaan en geleid. Hier werkte ik in een ‘Casa de copii’ (kindertehuis) voor onder anderen jongens tot een jaar of 18. Deze kinderen missen liefde, aandacht en respect in hun leven. Een klein beetje aandacht maakt zo’n kind of jongere heel gelukkig en blij. Te zien hoe deze kinderen, maar ook de mensen uit de omgeving (ouders, begeleiders en belangstellenden uit de buurt) opleven en zin, kracht en moed in hun leven krijgen, is een grote stimulans om er te zijn voor mensen.”
“Vanuit een financiële achtergrond richt ik mij voornamelijk op de organisatie, de boerderijwinkel met onder meer streekproducten en de mini-camping. Hierbij komt ook mijn interesse voor ambachtelijke, smaakvolle (streek)producten tot uitdrukking, alsmede het koken met bijzondere groenten en vruchten. Op dit moment volg ik de opleiding Maatschappelijke Zorg Volwassenwerk. Dit doe ik om onze gasten een kwalitatief hoogwaardige dagbesteding te kunnen bieden.”
‘Ik vind het erg belangrijk dat de lokale gemeenschap betrokken is bij de boerderij en haar gasten.’
Ton:
“Voor mij ligt de motivatie enerzijds in de boerderij en het landschap daaromheen, anderzijds in het contact met de deelnemers. Lichamelijk bezig zijn met planten, dieren en aarde is vanaf mijn vroegste jeugd altijd al belangrijk geweest. Daarnaast was bouwen van hutten een grote hobby. Van mijn 13e tot mijn 25ste heb ik overnacht in een zelfgebouwd huisje achter op het erf van de boerderij waar ik opgegroeid ben. Deze bouwactiviteit heeft zich uitgebreid tot liefde voor architectuur. Aangezien de boerderij een typisch stijlproduct van het bouwen net na de Tweede Wereldoorlog is, kan ik hier mijn hart ophalen in herstel- en onderhoudswerkzaamheden.”
“Ook met bloeiende planten ben ik al vanaf mijn eerste herinneringen bezig. De fascinatie voor de groei, de kleurenrijkdom en het wortelen in de aarde zit diep. Dieren staan bij mij voor gezelligheid, scharrelen en spelen. Het bezig zijn op deze boerderij samen met deelnemers boeit me enorm. Het plezier en de vriendschap om dit samen te doen, is belangrijk voor mij. Door allerlei activiteiten in en om de boerderij te ontwikkelen, zal er voor meerdere deelnemers een zinvolle en motiverende dagbesteding zijn. Het doel is het rijker en meer gevarieerd maken van de boerderij voor mensen die dat nodig hebben. Het leuke is dat de deelnemers hier ook zelf aan meewerken. Veel zal ik af laten hangen van hun interesse. Zodat ze ook echt met plezier hier werken.”